İddaa’ya Girelim mi?

Eskiden çocukken iddiaya girerdik, kolasına, gazozuna, sakızına filan. Eğlenceli de olurdu bir nevi. Bir tepsi baklavasına maç yapardık. Aşağı mahalle yukarı mahalle hesabı. Kazanan baklavaları götürürdü, kaybeden de hayıflanarak izlerdi.

Gün geçti, devran döndü, çocukluğumuzun sıradan eğlencelerinden olan iddia olayı “İddaaa” denilen ulusal bir garabete dönüştü. İnsanlar bir tuhaf oldu. Eskiden takımı yensin diye beş takla atan bir adam sırf iddaa oynadı diye dört gözle takımının yenilmesini beklemeye başladı. Eski güzellikler bir tarafa kaldırıldı, takımına bağlılık gibi kavramlar da mazide kaybolup gitmeye başladı. Yakında takımı gol atınca yuhalayan bir taraftar kitlesi görürsem şaşırmam sanırım.

Ne tuhaf! Bu İddaa denilen bahis oyunu kısa zamanda nasıl sarmış ortalığı bir virüs gibi? En yakınımdakilerden başlayarak bir takımın yenip diğerinin yenileceğine dair bahis oynayan ve 3-5 kuruş kazanma hesabı yapan insanları büyük bir dehşetle izliyorum. Bir çok insan, ismini telaffuz etmekte zorlanacağımız bir sürü ülkenin takımları için “yener, yenilir” diye bahis oynuyor. İddaa denilen bayilerde kuyruklar görüyorum, ellerinde kuponlarla koşuşturan insanlar. Herhangi bir maçın sonucuna odaklanmış, onun getireceği kazanca kilitlenmiş insanlar.

Bu ülke değil mi, kumar oynamayı ve oynatmayı yasaklayan? Bu ülke değil mi kumarcılara Kıbrıs’ın yolunu gösteren? Ne enteresandır ki, yine bu ülke değil mi, kendi eliyle Milli Piyangolar, Spor Toto’lar, Sayısal Loto’lar ve İddaa’larla insanlara umut satan? Bir yanda devlet kumar oynatmıyor ne güzel diye sevinelim, bir yanda eyvallah, oynuyorlarsa da devlet kontrolünde oynuyorlar diye içimizi ferah mı tutalım?

Bilmiyorum, sanayi sitelerine, dükkanlara, marketlere, tamircilere gittiniz mi? Gördünüz mü oradaki yaşı 10-11 olan ve İddaa bayinin önünde kupon yatırmak için sıraya geçen çırakları, kalfaları, çocukları? Geçmişe dair, ülkemize dair, dinimize dair bir kaç madde sayamayan bu ufacık yavrucaklar, Fransa’nın, İtalya’nın, Hollanda’nın, İspanya’nın ve daha aklınıza gelmeyen bir çok ülkenin 2. ligine varana kadar tüm takımlarını nasıl biliyor ve onlarla ilgili nasıl gerçekçi tahminler yapıyorlar, gördünüz mü? Futbol gazetelerinin büyük ilanlarla gözümüze soktukları tahminleri dikkatle okuyorlar, bilmem kimin tüyoları ile skor tahmini yapıp kazanmak için maç sonuçlarına kilitleniyorlar. İşin en büyük acı veren kısmı ise, iddaa illetine bulaşanların neredeyse yarısının 18 yaş altı çocuklardan oluşması.

Aslında neden çocuklar olmasın ki? Severek izlediğikleri büyük (!) futbolcu abileri “İddaa” reklamlarına çıkıp “Haydin bakam! İddaa oynayın, kazanın! İddaa oynamak ayrıcalıktır!” diye sürekli reklam pompalamıyorlar mı? TV’lerdeki özel programlarda kıran kırana iddia tahminleri yapılmıyor mu? Gazeteler “En banko kupon benimki!” diye avaz avaz bağırmıyor mu?

Bırakın söylemeyi bağırmayı, geçenlerde bizzat bu futbolcu abilerin, bir zamanlar şike yaparak bahislerde haksız kazanç sağladıkları için göz altına alınmalarını izlemedik mi? Yahu neden tutuklandı bu abiler ki? Ne güzel devlete hizmet (!) ediyorlardı işte. Ve daha vardır emsalleri elbet. Çünkü suç işlemek değil, yakalanmak suç.

Peki, İddaa ve benzeri illetlerin hem ülkenin ahlakını, hem de geleceğinin teminatı gençlerin körpecik zihinlerini tahrip etmesinden kim sorumlu olacak?

Yanımdaki ufaklık bana dönüp, Meksika liginden “Santos Laguna – Jaguares” maçının kaç kaç biteceğine dair yorum yapıyor ve ilk yarı şu, ikinci yarı bu kazanır diyorsa, bunu genel kültürünün ne kadar kuvvetli olduğuna mı yoracağız?

Kazandığı veya babasından aldığı 3-5 kuruş harçlığı ismi duyulmamış takımların galibiyetine ya da mağlubiyetine oynamak hangi aklın ürünüdür?

Bu ufaklıkların ruh ve akıl sağlığını kim koruyacak?

Kusura bakmayın ama, hafife alırsak olacağı budur.

Ondan sonra kolay yoldan köşe dönme hevesi neden bu kadar tavan yaptı, diye soruyoruz.